توکن چیست و چه کاربردی دارد؟ | فرق کوین و توکن چیست؟
"توکن" یکی از پرکاربردترین واژه‌ها در دنیای رمزارزها است، اما تفاوت توکن و کوین ممکن است برای بسیاری از افراد نامشخص باشد.
فرق کوین و توکن چیست ؟
شاید برای شما هم سؤال شده باشد که تفاوت میان کوین و توکن در حوزه ارزهای دیجیتال چیست؟ از آنجا که می‌توان تعاریف زیادی برای هر دو ارائه کرد، افراد جنبه تمایز این دو را عوامل مختلفی می‌دانند.
بسیاری از افراد توکن را ارزهای دیجیتالی تعریف می‌کنند که بلاک چین اختصاصی ندارند و در بلاک چین‌های دیگر فعالیت می‌کنند. ازاین‌رو، افرادی که این تعریف را برای توکن صحیح می‌دانند، تفاوت توکن و کوین را در دارا بودن یا نبودن بلاک چین می‌دانند.
برای مثال، بیت کوین شبکه بلاک چین اختصاصی خود را دارد و یک کوین تلقی می‌شود، اما تتر که بلاک چین ندارد و بر روی شبکه اتریوم، ترون و دیگر بلاک چین‌ها فعالیت می‌کند، یک توکن است.
با این تعریف می‌توان جنبه‌های تمایز دیگری را نیز برای این دو ارائه کرد.
- توکن‌ها را می‌توان در تمام کیف پول‌های بلاک چین میزبان ذخیره کرد، اما کوین‌ها آدرس اختصاصی دارند.
- کوین‌ها تنها ارزش مادی دارند و می‌توان با آن‌ها پرداخت انجام داد، اما توکن‌ها علاوه بر این کاربردها و موارد استفاده دیگری نیز دارند.
دلیل ایجاد توکن چیست؟
معمولا به این دلیل که ساخت یک بلاک چین به منابع و زمان زیادی نیاز دارد و اینکه بلاک چین ایجاد شده ممکن است امنیت و قدرت پردازشی کافی را نداشته باشد، توسعه دهندگان تصمیم می‌گیرند توکن‌های خود را در بلاک چین‌های قدرتمند، مطمئن و اثبات شده ارائه کنند.
بازهم برای مثال می‌توان از استیبل کوین تتر استفاده کرد که باوجوداینکه با 61 میلیارد دلار تراکنش روزانه، بیشترین حجم معامله در میان تمام ارزهای دیجیتال دارد، از بلاک چین‌های میزبان استفاده می‌کند و سازندگان آن نیازی به ایجاد بلاک چین اختصاصی حس نکرده‌اند.
انواع توکن‌ها
همان‌طور که پیش‌تر ذکر کردیم، توکن‌ها معمولا به‌جز داشتن ارزش مادی برای معامله، کاربرد و موارد استفاده نیز دارند. از همین مورد می‌توان برای دسته‌بندی توکن‌ها استفاده کرد.
توکن‌های کاربردی (Utility Tokens): این توکن‌ها معمولا برای پرداخت هزینه یک خدمت یا کالای خاص در پروژه استفاده می‌شوند. برای مثال، توکن بایننس کوین (BNB) برای پرداخت هزینه کارمزد معاملات در صرافی بایننس استفاده می‌شود.
توکن‌های حاکمیتی (Governance Token): این توکن‌ها در تصمیم‌گیری برای آینده یک پروژه استفاده می‌شوند. صاحبان این توکن‌ها می‌توانند در رأی‌گیری‌ها شرکت کنند تا برای سرنوشت پروژه تصمیم‌گیری کنند. به‌عنوان‌مثال، توکن یونی سواپ (UNI) توکن حاکمیت صرافی غیرمتمرکز یونی سواپ است.
توکن‌های اوراق بهادار (Security Tokens): همان‌طور که از نامشان پیداست، توکن‌های اوراق بهادار، متناظر با یک دارایی اوراق بهادار هستند. با استفاده از این نوع توکن‌ها می‌توان برای نگه‌داری یک سهم بورسی توکنیزه شده در فضای بلاک چین استفاده کرد.
توکن‌های غیر قابل معاوضه (NFT): این توکن‌ها برای فروش فایل‌های دیجیتال و انتقال مالکیت آن‌ها استفاده می‌شوند. در مطلب اختصاصی NFTها به طور مفصل این توکن‌ها را بررسی کرده‌ایم که مطالعه‌اش خالی از لطف نیست.
نظر شما درباره تفاوت کوین و توکن چیست؟ سؤالات، نظرات و پیشنهادات خود را حتما با کلیک به اشتراک بگذارید.