تبدیل دی اکسید کربن به جوش شیرین برای نخستین بار در جهان

به گزارش کلیک ، این نیروگاه با نام Tuticorin Alkali در منطقه صنعتی شهر توتوکودی واقع شده است و مسئولان آن پیش بینی کرده اند بتوانند سالانه ۶۰،۰۰۰ تن دی اکسید کربن تولید شده را به جوش شیرین و مواد شیمیایی دیگر تبدیل کنند. این دانشمندان همچنین امیدوار هستند بتوانند با این روش بیش از ۱۰ درصد از دی اکسید کربن تولید شده به دلیل استفاده از زغال سنگ در سراسر جهان را به مواد دیگری تبدیل کنند.

اگر چه فناوری جذب کربن فناوری جدیدی نیست، اما تفاوت این پروژه با سایر پروژه های مشابه این است که هیچ بودجه دولتی به آن اختصاص داده نشده است و دانشمندان باید سیستمی را ایجاد کنند که عملکرد خوبی داشته باشند و در عین حال منفعت بخش باشد و از سویی دیگر امکان تجاری آن و استفاده گسترده از این فناوری در سایر نیروگاه ها و صنایع نیز وجود داشته باشد.

سرپرست این نیروگاه گفت که او یک تاجر است و تا به حال در مورد محافظت از سیاره زمین فکر نکرده است.

ابداع کنندگان این سیستم جدید که عضو سازمان London-based Carbon Clean Solutions هستند، پس از تأمین بودجه لازم برای اجرای این پروژه از سوی یک موسسه خصوصی، این سیستم را در انگلستان اجرا کردند. آن ها با بهره گیری از یک حق اختراع برای فیلتر کردن مواد شیمیایی، این سیستم را ایجاد کرده اند.

در این نیروگاه شیمیایی، مشعلی که سوخت آن توسط زغال سنگ تأمین می شود، بخار تولید می کند تا نیروی لازم برای انجام فرآیندهای شیمیایی تأمین شود. سپس گازی مه مانند که دربردارنده مواد شیمیایی پاک کننده کربن است، به سمت دودکش مشعل فرستاده می شود که باعث می شود دی اکسید کربن موجود در دود جدا شود. پس از آن دی اکسید کربن به سمت محفظه ای که دربردارنده نمک و آمونیاک است، هدایت می شود.

ماده نهایی می تواند برای تولید جوش شیرین (سدیم بی کربنات) و مواد شیمیایی دیگر به کار گرفته شود. جوش شیرین می تواند برای ساخت شیشه، مواد پاک کننده، مواد ضد عفونی کننده و همچنین به عنوان یک ماده شیرین کننده مورد استفاده قرار بگیرد.

همانطور که قبلا هم گفتیم فناوری جذب دی اکسید کربن به ترکیبات دیگر، فناوری جدیدی نیست؛ اما دانشمندان مدعی هستند که در این پروژه برای فیلتر کردن دی اکسید کربن نسبت به موادی که دانشمندان در سایر پروژه ها (همانند آمین) از آن ها استفاده کرده اند، کارآمدتر است. علاوه بر این، سیستم جدید به انرژی کمتری نیز نیاز دارد.

مدیر عامل این نیروگاه به بیان این مطلب پرداخت که رویکرد این نیروگاه، واقع گرایی، همکاری با شرکای هم توقع و سرمایه گذاری کم خطر است و در فناوری جذب دی اکسید کربن نیز باید چنین رویکردی دنبال شود.

تاکنون فناوری جذب کربن و تبدیل آن به مواد دیگر، نیازمند انجام پروژه های بزرگی بوده است و خطر فعالیت در این زمینه بالا است؛ زیرا انجام چنین پروژه های عظیمی نیازمند بودجه بسیار زیاد است.

مسئولان انجام این پروژه قصد دارند با احداث نیروگاه هایی کوچک و با تجاری سازی این فناوری، خطر پذیری این فناوری را تا میزانی کاهش دهند.

جنبه مثبت این فناوری جدید این است که علاوه بر اینکه مانع آسیب دی اکسید کربن به محیط زیست می شود، این امکان را فراهم می کند که مواد به دست آمده از تبدیل دی اکسید کربن به ترکیبات دیگر، در زمینه های مختلف استفاده شود و فقط این طور نباشد که دی اکسید کربن جذب و ذخیره شود و از آن هیچ استفاده مثبتی نشود و در نهایت هم زیر زمین دفن شود. این مزیت باعث شده است این فناوری از سایر فناوری های مشابه خود متمایز شود.

با توجه به اینکه ساخت سیستم های جذب کربن هزینه زیادی دارد، می توان با فروش فراورده های شیمیایی مفیدی که از تبدیل دی اکسید کربن به سایر ترکیبات به دست می آیند، بخشی از هزینه های صرف شده را بازگرداند.

در پایان باید گفت که باید از هر روشی که می تواند از آسیب های ناشی از استفاده از سوخت های فسیلی به محیط زیست جلوگیری کند، استقبال کرد و ایجاد فناوری های جدید برای تبدیل بخشی از دی اکسید کربن تولید شده در جهان به سایر ترکیبات مفید، خبر خوبی برای دوست داران محیط زیست است.