سرعت حرکت قاره ها می تواند تا ۲۰ برابر افزایش یابد
دانشمندان به تازگی دریافته اند که صفحات قاره ای می توانند تا بیش از ۲۰ برابر تصور ما سریع تر حرکت کنند دقیقاً قبل از جدا شدن آنها از هم این گونه بوده اند.
به گزارش کلیک، متخصصان ژئوفیزیک موضوع شگفت انگیزی را درباره صفحات تکتونیکی کشف کرده اند: این صفحات وقتی تحت فشار شدید باشند سریع تر حرکت می کنند و می توانند سرعت خود را تا بیش از ۲۰ برابر افزایش دهند.
وقتی صفحات در آستانه جدا شدن از هم باشند سرعت حرکت آنها می تواند به میزان رشد ناخن های انسان باشد و این سرعت بسیار زیادی برای رانش قاره ای محسوب می شود.
دانشمندان دانشگاه سیدنی استرالیا و دانشگاه پاتسدام آلمان از ترکیب داده های لرزه ای و مدل سازی کامپیوتری برای ترسیم نقشه سرعت متغیر فروپاشی و تجزیه صفحات استفاده کردند که شما می توانید نتایج آن را به صورت آنلاین مشاهده کنید.
دیتمار مولر از دانشگاه سیدنی این فرآیند را با کشیدن یک تکه خمیر مقایسه کرده است. او می گوید، " در ابتدا، جدا کردن آن نیازمند تلاش زیاد است زیرا خمیر در مقابل کشش مقاومت می کنند و بعد کم کم به راحتی در بین دستان شما کشیده می شود."
اگر همچنان کشیدن آن را ادامه دهید در نهایت به نقطه ای می رسید که خمیر به اندازه ای نازک می شود که به سادگی و به سرعت از هم جدا می شود. هنگامی که اتصال بین قاره های شکاف برداشته به اندازه کافی نازک شده باشد نیز همین اتفاق روی می دهد.
اساساً یک نقطه اوج وجود دارد، در جایی که اتصال بین دو قاره آنقدر ضعیف می شود که قادر به مقاومت در برابر نیروی های وارده از دو طرف نمی باشد و در این جاست که سرعت این اتفاق با سطح رشد ناخن انگشت انسان برابر می شود.
این تیم پژوهشی ابرقاره باستانی پانگه آ را مورد بررسی قرار دادند که اکنون آمریکای جنوبی، آفریقا، قطب جنوب، هند و استرالیا را تشکیل داده است. این صفحات قاره ای که پانگه آ را تشکیل می دادند در طی ۴۰ میلیون سال با سرعت ۱ میلی متر در سال از هم جدا شده اند.
سپس یک تغییر سرعت روی داده است و برای ۱۰ میلیون سال بعد این صفحات با سرعت ۲۰ میلی متر در سال حرکت کرده اند. بر طبق مدل جدید، قاره ها در ۱۷۳ میلیون سال گذشته به طور کامل از هم جدا شده اند.
دانشمندان می گویند که یافته های آنها به توضیح حرکات این صفحات کمک می کند، مسئله ای که در گذشته باعث سردرگمی کارشناسان شده بود. این تا اندازه ای به دلیل داده های جدیدی است که سال های اخیر بدست آمده است، به طوری که نسبت به گذشته به ما اطلاعات بیشتری درباره حرکات تخته سنگ های باستانی ارائه می کند.
این گروه قبل از ارائه یک مدل کامپیوتری، حجم انبوهی از این داده های بروز شده را به دقت مورد بررسی قرار دادند تا نقاط تحت کشش قاره ای را شناسایی کنند، که هزاران کیلومتر از سطح زمین را شامل می شود.
طبق گفته دانشمندان، روی دادن یک شکافت و جدا شدن اتفاق چندان خوبی نیست؛ در این حالت یک فرونشست نسبتاً سریع و یک جریان حرارت بالا و یک فعالیت آتشفشانی بزرگ در طول لبه های شکاف اتفاق می افتد.
یافته های پژوهشگران که در سایت Nature منتشر شده، بخشی از یک پروژه پنج ساله است که قصد دارد درک ما از رشد و تکامل حوزه های رسوبی و حاشیه های قاره ای را با استفاده از تجزیه و تحلیل داده های کلان ( نوع پیشرفته ای از محاسبات اعداد که توسط سیستم عامل های محاسباتی امروزی امکان پذیر شده است) بهبود بخشد.
نظریه شکافت دو مرحله ای اکنون به ما یک چهارچوب کاملاً جدید از نوع عملکرد شکافت قاره ای ارائه می کند.
مولر به نیکولاس فلور در نیویورک تایمز می گوید، " این موضوع مشابه مقایسه حرکت یک انسان پیاده با حرکت بسیار سریع یک اتومبیل BMW است. "