پایان آتشین فضاپیمای کاسینی
فضاپیمای کاسینی پس از سال‌ها کاوش در سیاره زحل، عاقبت روز جمعه به جایگاه ابدی خود خواهد رفت.
به گزارش کلیک، محققین برای تقریبا سه دهه مشغول کار برای طراحی، ساخت، پرتاب، و اداره ی یک ماموریت بی سابقه برای اکتشاف در زحل بوده اند.
فضاپیمای طلایی سوخت هسته ای با نام کاسینی ـ هویگنس(یا به طور مخفف کاسینی) در اکتبر ۱۹۹۷ پرتاب شد، در جولای ۲۰۰۴ در مدار غول گازی افتاد، و از آن زمان مشغول ارسال اسنادی در مورد این سیاره و تنوع گیج کننده‌ی قمرهای آن بوده است.
اما هر چیز خوب، پایانی دارد. و برای ناسا کاوشگر ۳٫۲۶ میلیون دلاری، این روز جمعه، ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۱۷ است. طی یک کنفرانس مطبوعاتی توسط آژانس فضایی آمریکا در ۴ آوریل، محققین توضیح دادند چرا فضاپیمای عزیز خود را با چیزی که آن را "پایان باشکوه" می نامند، از بین خواهند برد.
این مانور از سوخت ذخیره‌ی کاسینی استفاده می‌کند تا آن را در مسیر برخورد با زحل قرار دهد.
Earl Maize ، مهندس آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا که ماموریت کاسینی را مدیریت می‌کند، گفت: «اکتشافات کاسینی علت مرگ آن است.»
Maize به یک دریای آب شور گرم اشاره کرد که کاسینی آن را پنهان در زیر پوسته ی یخ زده انسلادوس کشف کرده است. انسلادوس قمر بزرگ زحل است که به فضا آب پرتاب می‌کند.
کاوشگر ناسا در اکتبر ۲۰۱۵، از میان این جت های پرده مانند بخار و یخ عبور کرده، مواد آن را آزمود و غیر مستقیم ترکیبات این اقیانوس زیر زمینی کشف کرد.
وی در ادامه افزود: «کاسینی باید امنیت را کنار بگذارد. و از آنجا که می خواهیم در زحل بمانیم، تنها گزینه تخریب آن به شیوه ای کنترل شده است.»
بااین‌حال Maize و همکارانی از ۱۹ کشور، اجازه نخواهند داد کاوشگرشان بدون نبرد بمیرد. آن‌ها در نظر دارند آخرین ذرات داده را نیز از این کاوشگر بگیرند، تا زمانی که کاسینی تبدیل به یک ستاره دنباله‌دار رادیواکتیو بالای طوفان‌های زحل شود.
خروجی در کار نیست
مدت‌ها پیش از آنکه کاسینی در سال ۲۰۰۴ در مدار زحل قرار گیرد، مدیران ماموریت با دقت جزییات مدار آن را در دست داشتند تا بیشترین گردش در مدار غول گازی، قمرها و حلقه های یخی آن داشته باشند.
هدف آن‌ها: داشتن شانس بسیار برای ضبط تصاویر بی‌سابقه‌ی جدید، داده های گرانشی، و مطالعات مغناطیسی بدون ایجاد خطر برای فضاپیما و سوخت محدود آن بود.
اما پس از ۱۸ سال عملیات در فاصله ای حدود ۱ میلیارد مایلی زمین(۱٫۴۵ میلیارد کیلومتری)، مخزن کاسینی رو به اتمام است. ناسا می‌توانست کاسینی را به سمت سیاره‌ای دیگر مثلا اورانوس یا نپتون هدایت کند. اما در سال ۲۰۱۰ مدیران ماموریت تصمیم گرفتند آن را اطراف زحل نگه دارند، و دلیلش این بود که می‌توانند در این ماموریت اطلاعات علمی بیشتری کسب کنند.
بااین‌حال این فضاپیما محکوم به مرگ است. مرگ کاسینی رسما در ۲۲ آوریل ۲۰۱۷ آغاز می شود. در این زمان برای آخرین بار بر فراز تایتان پرواز خواهد کرد.
جاذبه‌ی تایتان، کاسینی را به سمت زحل، بالای جو این سیاره هل می‌دهد. زمانی که کاسینی شروع به سقوط می‌کند، از آخرین ذرات سوخت خود برای مبارزه علیه اتمسفر و حفظ آنت خود به سمت زمین استفاده خواهد کرد.
طی این زمان ترکیبات اتمسفر زحل را خواهد چشید و آن را به زمین ارسال خواهد کرد. اما این اندازه‌گیری‌ها چندان طولانی نخواهند بود. درنهایت کاسینی در هم می‌شکند، ذوب‌شده و تبدیل به بخشی از سیاره زحل خواهد شد.