جراحی های حساس به ربات ها سپرده می شوند
با پیشرفت فناوری، ظهور رباتها بیش از پیش در نظر مردم و کارشناسان برجسته به نظر رسیده است؛ از این رو، دامنه فعالیت رباتها مدتی است که به بیمارستانها نیز گسترش پیدا کرده و برخی جراحیهای حساس نیز با کمک آنها میسر میشود.
به گزارش کلیک، همین چند ماه پیش بود که یک ربات جراح با جراحی و دوخت روده یک خوک، از همتایان انسان خود پیشی گرفت! اگرچه جراحان ناظر بر جراحیها گاهی اوقات به کمک این ربات میآیند، اما دستیابی به این موفقیت پزشکی در حوزه رباتیک به نظر نویدبخش عصری خواهد بود که در آن جراح انسانی نقش ثانویهای را در جراحی بازی میکنند؛ با این حال، پزشکان به نظر هیچگاه از این پدیده استقبال نخواهند کرد!
اما یک محقق جدید در جراحی رباتیک برای سرطان پروستات بیان میکند که با وجود مزایای بسیار کمک گرفتن از رباتها در یک جراحی، هنگامی که ماهها بعد از جراحی نوبت به دوره نقاهت و ریکاوری بیماران میرسد، میتوان یکسان بودن عملکرد انسانها و رباتها را به وضوح مشاهده کرد.
پروستاتکتومی با کمک گرفتن از رباتها اجازه می دهد تا یک جراح بازوهای رباتیک را از راه دور و از طریق یک کنسول برای پیشبرد عمل به کار گیرد. البته این روش در طول ۱۶ سال گذشته استفاده شده است و در حال حاضر نیز با توجه به اینکه این همکاری میان انسانها و رباتها نتایج بهتری را برای بیماران به ارمغان میآورد، اغلب توسط پزشکان پیشنهاد میگردد.
روش سنتی یک عمل جراحی باز است که در آن پروستات بیمار از طریق یک برش در قسمت تحتانی شکم حذف میشود. بر اساس مطالعات نویسندگان، تا به امروز طرفداران روش های سنتی فقدان شواهد متقاعدکننده برای استفاده از روش جراحی رباتیک را به وضوح بیان کردهاند؛ با این وجود، پروستاتکتومی با کمک رباتها بهطور گستردهای در سرتاسر دنیا با پیشرفت روزافزون مواجه بوده و هماکنون نیز در مراحل قابل قبولی قرار دارد.
به منظور بررسی و آزمایش نتایج روش های مختلف، گاردینر و تیم او بیش از ۳۰۰ مرد استرالیایی را که عمل جراحی پروستات سنتی و یا روباتیک انجام داده بودند، برای سه ماه پس از عمل در حال بررسی قرار دادند. آن،ها کنترل سرطان، عملکرد جنسی، عملکرد روده و توانایی کنترل ادرار و زمان مرخصی از کار را مورد بررسی قرار دادند. سپس، مشخص شد که تقریبا هیچ تقاوت چشمگیری در میان این دو گروه ( بیماران جراحی شده توسط ربات و بیماران جراحی شده توسط انسان ها) وجود ندارد.
پروفسور رابرت "فرانک" گاردینر در مرکز تحقیقات بالینی دانشگاه کوئینزلند بر این باور است که برخلاف باور بالینی شایع، تحقیقات آنها تفاوت آماری برجستهای بین رویکرد رباتیک و جراحی باز در نقطه از زمان پیدا نکرد.
گاردینر گفت: جراحی برای مدت طولانی رویکردی غالب برای درمان سرطان پروستات موضعی بوده است که البته بسیاری از پزشکان در حال حاضر روش رباتیک را به بیماران توصیه میکنند. بسیاری از پزشکان بر این ادعا هستند که مزایای جراحی رباتیک به بهبود کیفیت زندگی و نتایج تومورشناسی منجر میشود، اما با این حال کارآزمایی بالینی تصادفی ما نشان داده است که هیچ تفاوت آماری بین این دو گروه در طول ۱۲ هفته پیگیری مشاهده نشده است.
این مطالعه به این معنا نیست جراحان مکانیکی مانند سیستم جراحی Da Vinvi به زودی از کار کنار گذاشته میشوند، اما مطمئنا اهمیت چنین شواهد محکمهپسندی راجع به کیفیت بسیار بالای این فناوری جدید به طور قابل توجهی برملا خواهد شد؛ آنهم در شرایطی که با توجه به هزینهها و قیمت بالا، به سرعت در آغوش صنعت قرار خواهد گرفت.
گاردینر و تیمش به مطالعات خود ادامه خواهند داد و کیفیت و نحوه زندگی بیماران را مدتها پس از جراحی توسط ربات ها در نظر خواهند کرفت. او گفت تا آن زمان بیماران را ترغیب خواهیم کرد تا تمام گزینههای درمانی خود را مد نظر قرار دهند و به جای انتخاب یک روش خاص، یک جراح خاص را انتخاب کنند!
بر اساس گفتههای آقای گاردینر، مشخص است که در آیندهای نه چندان دور، میتوان در بیمارستانها از صدای بلندگو شنید که نام یک جراح ربات برای رفتن به اتاق عمل شنیده میشود! البته که چنین ایدهای جای کار بسیاری دارد، اما همین دلایل میتوانند سندی باشند بر درآمبختگی پزشکان و جراحان انسان با جراحان ربات؛ آن هم از نوع همکاری مصالحت آمیز!