پشت پرده سایت های شرط بندی

چند ماه پیش بود که وزیر ارتباطات از سایت های شرط بندی گفت. آذری جهرمی نوشت: «من به‌زودی پشت‌پرده‌ اینها را افشا می‌کنم. زمانش که برسد می‌گویم. دارم تحلیل می‌کنم. یک اتفاق واقعا شومی است. نقل و انتقال مالی شرط‌بندی در حال حاضر در شبکه بانکی کشور انجام می‌شود. بحث زیاد است اما باید به‌موقع درباره‌اش صحبت کرد» اما با گذشت ماه‌ها انگار هنوز زمان مناسب مد نظر وزیر جوان هنوز فرا نرسیده است!

این روزها هر صفحه‌ای را در اینترنت باز می‌کنید، احتمالا تبلیغی از یک سایت شرط‌بندی می‌بینید . این سایت‌ها به‌جز تراکنش با ارزهای دیجیتال، ریالی هم کار می‌کنند، بعضی‌ از آنها از همین درگاه‌های داخلی استفاده و برخی هم با حساب‌های اجاره‌ای و کارت‌به‌کارت پول جابه‌جا می‌کنند.
این سایت‌ها گردش‌های مالی بالاتر از یک‌ میلیارد در ماه دارند و البته باخت‌های فراوان که هزینه آن از جیب 18 تا 30ساله‌هایی می‌رود که بیشترین کاربران این سایت‌ها را تشکیل می‌دهند.

در این سایت‌ها شرط‌بندی بر سر هر چیزی پیدا می‌شود؛ کازینو، ورزشی، فوتبال واقعی، فوتبال غیرواقعی و در عالم آنلاین و این روزها بر سر زمان به‌پایان‌رسیدن کرونا یا اینکه این ویروس چند نفر را می‌کشد.
کاربران کسانی هستند که در این سایت‌ها با چهره و هویت رسمی خود می‌آیند. آنها باید هویت خود را به‌طورکامل در فرم‌های شناسایی سایت ثبت کنند و بعد از اولین شارژ و چک‌کردن هویتشان، اکانت آنها از سوی سایت تأیید می‌شود.

برای عضویت در سایت، کاربر باید تمامی اطلاعات و مشخصات کارت ملی و کارت حساب بانکی خود را در اختیار سایت قرار دهد و کارت بانکی حتما باید به نام خود کاربر باشد. به‌جز شارژ اولیه، در بیشتر سایت‌ها کاربر برای هر نوبت شرط‌بندی، باید حساب خود را با توجه به مبلغ تعیین‌شده شارژ کند. کاربر اگر ببازد هم نمی‌تواند مبلغ شارژ اولیه خود را برداشت کند؛ چون برداشت‌ها کف دارد و معمولا زیر ۵۰ هزار تومان قابل برداشت نیست.

این سایت‌های شرط‌بندی حتی گاها یک شرکت را واسطه کار قرار می‌دهند. شرکت‌ها می‌توانند برای فروش اجناس خود به صورت اینترنتی یک اینماد داشته باشند. برخی از آنها درگاه بانکی خود را که در مواردی حتی نماد اعتماد الکترونیک هم دارد، در ازای دریافت پول در اختیار سایت‌های شرط‌بندی قرار می‌دهند.

این ترفند سایت‌های شرط‌بندی را چند وقت پیش سرپرست مرکز تشخیص و پیشگیری پلیس فتای ناجا نیز تأیید کرده و گفته بود: «گردانندگان سایت‌های شرط‌بندی و شرط‌بندی به سراغ کسب‌ و کارهایی که دارای درگاه بانکی هستند، رفته و خواهان اجاره یا حتی خرید درگاه بانکی آنها هستند تا از طریق درگاه بانکی آنها تراکنش خود را انجام دهند»

البته بنا بر تحقیقات بسیاری از مدیران این سایت ها، از حساب های بانکی افراد دیگر در ازای اجاره استفاده می‌کنند تا به قول معروف رد پایی از خود برجای نگذارند! اما خوب؛ مدیران اصلی بسیاری از این سایت ها خیلی از ما میشناسیم.

احتمالا در صفحات مجازی تلگرامی یا اینستاگرام در فعالیت برخی اینفلوئنسرها تبلیغ سایت‌های بت را دیده‌اید. آنها اگر فقط مبلغ شرط‌بندی نباشند، ایجنت سایت شرط‌بندی هستند که تبلیغش را می‌کنند. گروه شرط‌بندی بنفیت با چندین زیرمجموعه، هلدینگ مونتیگو (فرشید امیرشقاقی) خواننده رپ است که از باحال‌بودن شرط‌بندی هم می‌خواند ! در میان این دسته از خواننده‌ها، سپهر خلسه، جیدال (علی غنی‌نژاد اهری) و عرفان پایدار هم هستند که یا صاحب سایت شرط‌بندی‌اند یا مبلغی از آن. به این لیست می‌توانید سایت های پویان مختاری، اینستاگرمر معروف، سایت میلیون بت با تبلیغ صدف طاهریان، ساشا سبحانی و خیلی‌ بچه معروف‌های دیگر را هم اضافه کنید.

اما سوالی که مطرح است در این نکته است: ساز و کار تمام این سایت ها محرز و مشخص است! یا از حساب افراد دیگر استفاده می‌کنند؛ یا از سایت های واسط. جابه جایی پول، کلاه برداری و حتی پولشویی اتفاقی است که اغلب در همین درگاه‌های ایرانی اتفاق می‌افتد و به راحتی قابل پیگیری هستند. چرا با وجود تمام این معضلات؛ به طور جدی با این سایتها و عدم فعالیتشان برخورد نمی‌شود؟ آیا در کنار مافیای فلیتر شکن مافیای بزرگ تری در پس پرده سایت های شرط بندی وجود دارد؟