چالش جدید تلسکوپ جیمز وب در رصد سیاهچاله *A
تلسکوپ فضایی جیمز وب به بررسی سیاهچاله عجیبی میپردازد که هر ساعت سوسو میزند و تصویربرداری از آن بسیار سخت است.
رصد سیاهچاله عجیب توسط تلسکوپ جیمز وب
کمان اِی استار (*Sagittarius A) هر ساعت سوسو میزند و بنابراین هدف چالشبرانگیزی برای تلسکوپها به حساب میآید. اکنون تلسکوپ فضایی جیمز وب قصد مطالعه آن را دارد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب به مطالعه سیاهچاله عجیبی که در قلب کهکشان ما سوسو میزند خواهد پرداخت.
وب به تلسکوپهای متعدد دیگری میپیوندد که تلاش میکنند ماهیت سیاهچالهی کمان ای استار را که هر ساعت سوسو میزند و به همین دلیل تصویربرداری از آن دشوار است، درک کنند.
محققان تلسکوپ جیمز وب به کار تیمی با تلسکوپ افق رویداد میپردازند. این تلسکوپ متشکل از هشت تلسکوپ رادیویی زمینی است و اولین تصویر از یک سیاهچاله را در سال ۲۰۱۹ ثبت کرده است.
فرهاد یوسف زاده، محقق اصلی این مطالعه، اخترفیزیکدان دانشگاه نورث وسترن در ایلینویز (Illinois) میگوید: «ما میخواهیم نحوه کار جهان را بفهمیم زیرا ما بخشی از این جهان هستیم. سیاهچالهها میتوانند سرنخهایی برای پاسخ به برخی سؤالات بزرگ در خود داشته باشند.»
اگرچه که کمان ای استار از کهکشان مسیه 87 (M87*) به ما نزدیکتر است، اما ماهیت سوسو زننده آن باعث شده که این ابرسیاهچاله راه شیری تبدیل به هدفی دشوار برای مطالعه شود.
مسئولان تلسکوپ جیمز وب در اواخر سال ۲۰۲۱ نوشتند: در حالی که هسته مسیه ۸۷ یک هدف ثابت ارائه میکند، کمان ای استار هر ساعت سوسو میزند و فرآیند تصویربرداری را بسیار دشوارتر میکند. جیمز وب با تصاویر مادون قرمز خود از ناحیه سیاهچاله، دادههایی در مورد زمان وجود شرارهها ارائه میکند و مرجع ارزشمندی برای تیم تلسکوپ افق رویداد خواهد بود.
شرارهها زمانی به وجود میآیند که ذرات باردار در اطراف سیاهچاله شتاب میگیرند و نور ایجاد میکنند.
جیمز وب که در روز ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ (چهارم دیماه) به فضا پرتاب شد و اکنون در میانه یک دوره چندماهه از راهاندازی و نصب قرار دارد. در نهایت این تلسکوپ از کمان A* در دو طول موج مادون قرمز تصویربرداری میکند.
از آنجا که تلسکوپ «افق رویداد» روی زمین قرار دارد، امید میرود که دادههای جمعآوریشده توسط وب بتواند دادههای شبکه روی زمین را تکمیل کند و تصویری شفافتر برای تفسیر فراهم کند.
محققان تلسکوپ وب و تلسکوپ افق رویداد که با یکدیگر کار میکنند انتظار دارند که این همکاری به کسب اطلاعات بیشتر در مورد منشأ شرارهها بیانجامد و به دنبال آن بینشی برای مطالعه سیاهچالهها، شرارههای خورشیدی یا به طور کلی فیزیک ذرات و پلاسما فراهم کند.
نخستین سیاهچاله فیزیکی در سال 1971 مورد رصد قرار گرفت. تصاویر اولیه از کهکشان مسیه 87 (M87*) در سال 2019 نیز مهر تأییدی بر پیشبینی انیشتین درباره سیاهچالهها زدند.
منبع: ایسنا