آیا بدن ما توانایی زندگی در مریخ را دارد؟
دانشمندان به نتایجی دست پیداکردهاند که برای زنده ماندن انسان در مریخ باید در نژاد کنونی انسان تغییراتی صورت پذیرد تا بدن توانایی زندگی کردن در مریخ را داشته باشد.
کلیک -هنگامی که صحبت از سفر به سیارهای دیگر می شود بی شک همه انسان ها از خود شور و اشتیاقی نشان می دهند و شاید این برگرفته از شور و اشتیاق و حس کنجکاوی انسان باشد. در هر صورت در آخرین دست آورد ها و مطالعات ناسا این احتمال قوت گرفته است که سفر ۲۰۲۵ به مریخ به سال ۲۰۳۳ منتقل شود و برای فرستادن نمونه انسانی به مریخ هنوز هم باید مطالعات بیشتری صورت پذیرد.
در اینجا این سؤال پرسیده می شود که آیا انسان از نظر روحی و جسمی توانایی رفتن به مریخ را دارد و آیا می تواند با همین بدن زمین را برای همیشه به مقصد مریخ ترک کند. براساس تحقیقات Konrad Szocik از دانشگاه علوم و تکنولوژی Management در هلند در حال حاضر و با همین بدن انسان توانایی رفتن به مریخ را ندارد. وی افزود که بررسی های صورت گرفته برای فرستادن انسان به مریخ در سال ۲۰۲۵ به هیچ وجه کامل نیست و هنوز تغییرات بسیار اساسی باید در نسل انسان رخ دهد تا انسان توانایی زندگی بر روی سیاره مریخ را داشته باشد.
منظور از توانایی زندگی انسان در سیاره دیگر در واقع شرایط جوی و محیطی سیاره مورد نظر است، شاید بتوانیم به ساده ترین و جزئی ترین بخش این موضوع اشاره کنیم، در کرده زمین ما در طول روز و شب در معرض تابشها قرار داریم، آیا در روز مریخ بدن ما توانایی قرار گرفتن زیر نور آفتاب را دارد؟ و آیا تابش های نور در مریخ برای انسان ضرر ندارد. در نتیجه پیش بینی جزئیات آن چه در مریخ برای انسان پیش خواهد آمد غیر ممکن است و شاید نیاز به تحقیق های بسیار بیشتری داشته باشد.
در آخرین تحقیقات و مقاله های ارائه شده به این نکته نیز اشاره شده است که فرستادن انسان ها بر روی مریخ در واقع حرکتی سیاسی و فرهنگی نیز است و استعمار گری و زیر سلطه بردن مریخ را در پی دارد، چندی پیش یکی از سران عرب به این نکته اشاره کرده بود که تا صد سال دیگر شهری بر روی مریخ خواهد ساخت. شاید تمام این موضوعات نشان دهنده این باشد که رفتن انسان به مریخ حرکتی در پیشرفت علم نخواهد بود و سازمان ها و دولت ها مقاصد سیاسی و استعمارگرانه در پشت تصمیم های خود دارند.
بسیاری از دانشمندان بر روی این نکته تاکید دارند که قبل از سفر به مریخ نمونه انسانی باید در پیش نمونه مریخ بر روی زمین قرار بگیرد و ببینیم که آیا این توانایی برای انسان با بدن فعلی او وجود دارد یا خیر. علاوه بر چالش های فیزیکی، چالش های روحی و روانی بسیار خطرناک تری انسان را تهدید می کند که باید بسیار با دقت بررسی شوند.
ناسا در رابطه با این موضوع چنین پاسخ داده است که بدن بسیاری از فضا نوردان و مریخ نوردان مورد آزمایش قرار گرفته است و آن ها بعد از برگشت از فضا با مشکلات جدی رو به رو نبوده اند، البته حتی یکی از فضا نوردان درگذشته نیز مورد بررسی قرار گرفته است و اسکلت های او بعد از چندین سال هم دچار مشکل نشده اند. با این حال باید به این نکته توجه داشت که سفر رو به رو به مریخ یک سفر طولانی است و بدون شک نمی توان آن را با سفر های چند روزه و حتی چند ماهه به مریخ و فضا مقایسه کرد.
محققان اذعان دارند که در سفر به مریخ مسافران به نوعی حالت اغما رفته و سپس بر روی سیاره مریخ فرود می آیند و در مورد آینده آن ها در سیاره اطلاعات دقیقی در دسترس نیست و شاید در آن سیاره نیز آینده خوشی در انتظار آنان نباشد و به نوعی خواب عمیق طولانی فرو روند.
محققان سعی دارند که همین بدن انسانی بودن هیچ تغییری بر روی مریخ دوام بیاورد و دیگر نیازی به دستکاری ژنتیکی نباشد و شاید بهتر است بگوییم هنوز معلوم نیست که بدن انسان در مریخ دوام می آورد یا خیر و انسان های اولیه که به مریخ فرستاده می شوند در واقع نوعی موش آزمایشگاهی هستند. Szocik Gizmodo تأکید دارد که نمونه کنونی انسان توانایی زندگی بر روی مریخ را ندارد و باید نوعی جراحی ژنتیکی بر روی انسان کنونی صورت پذیرد تا توانایی زندگی بر روی مریخ را داشته باشند ولی هدف استعمار گران چیز دیگری است! البته تغییر ژنتیکی نیز باید مجوز داشته باشد و مراحل قانونی بسیار طولانی برای آن باید طی شود.
سفر به مریخ برای نسل بشر بی شک سختی های زیادی را به بار خواهد آورد و اگر انسان انتخاب خود را کرده باشد که ادامه عمر خود را در مریخ سپری کند باید آماده شرایط بسیار سختی باشد.