انکار یک حقیقت علمی توسط ترامپ و تیم او
با انتخاب اخیر دونالد ترامپ برای ریاست آژانس حفاظت محیط زیست(اسکات پروت) و وزارت انرژی (ریک پری)، به نظر می رسد انکار علم رسمیت یافته است.
به گزارش کلیک ، پروت، پری و ترامپ این حقیقت را انکار میکنند که افزایش سطح کربن دی اکسید در محیط باعث به دام انداختن گرما شده و دمای سطح زمین را افزایش داده و متعاقب آن اختلالات آب و هوایی رخ می دهد. گرچه تغییرات آب و هوایی غیر قابل انکار است، اما دولت فعلی توانسته آن را انکار کند.
انکارگرایان تغییرات آب و هوایی نمی توانستند موضع ضد علم خود را بدون حمایت چند دانشمند اتخاذ کنند. گرچه اجماع کلی دانشمندان بر این است که گرمایش جهانی یک خطر واقعی و در حال انجام است، اما چند دانشمند با آن مخالف هستند. متاسفانه طی تاریخ، دانشمندان انکار کننده علم همیشه وجود داشته اند.
در سال ۱۹۸۵، باربارا لئو فیشر یک فعال برجسته ضد واکسن، کتاب "تیری در تاریکی" را نوشت. در یک فصل، فیشر ادعا می کند واکسن باعث اوتیسم می شود. آن هنگام کسی متوجه این مساله نشد. اما زمانی که اندرو ویکفیلد، یک دانشمند معروف در انگلستان در سال ۱۹۹۸ مقاله ای نوشت و ادعا کرد که واکسن سرخک ـ اوریون ـ سرخچه(MMR) باعث اوتیسم می شود، توجه همه جلب شد. بیش از ۱۵۰۰ مطلب، نظریه ویکفیلد را در روزنامه ها و مجلات سراسر جهان جار زدند. تنها در انگلستان، هزاران پدر و مادر اجازه واکسن MMR برای فرزندانشان را ندادند، متعاقب آن صدها نفر به دلیل سرخچه در بیمارستان بستری شده و چهار کودک به خاطر آن فوت کردند.
طی دو دهه گذشته، ۱۷ مطالعه نشان دادند که نظریه ویکفیلد اشتباه بوده است. با این حال این تصور که واکسن باعث اوتیسم می شود، هنوز از بین نرفته است. و سرخک، بیماری که در سال ۲۰۰۰ از ایالات متحده حذف شده بود، بازگشته است.
صنعت دخانیات نیز دانشمندانی پیدا کرده است که علاقه دارند انکار کنند، کشیدن سیگار باعث سرطان ریه می شود. در اوایل دهه ۱۹۵۰، دو مطالعه در مجله انجمن پزشکی آمریکا و مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد که نشان می داد افرادی که سیگار می کشیدند، بیش از سایرین در معرض خطر سرطان ریه بودند و هرچه میزان سیگار کشیدن افزایش پیدا کند، ریسک ابتلا به سرطان نیز افزایش پیدا می کند.
دکتر کلارنس کوک لیتل، یک متخصص ژنتیک و محقق سرطان قابل احترام در آن زمان، وارد عمل شد و به مدت دو دهه بعد لیتل به مطالعاتی اشاره میکرد که در آن موش ها تحت دود سیگار قرار گرفته و تحقیقات قبلی را انکار کرد. وی می گفت "اگر دود در ریه ها علت اصلی ایجاد سرطان بود، ما همه آن را مدتها پیش می گرفتیم." گرچه یک درصد از افراد سیگاری مبتلا به سرطان می شوند اما رابطه علت و معلولی آن کاملا روشن است. با کمک دکتر کوکل لیتل، صنعت دخانیات به هدف یعنی ایجاد شک و تردید رسیده بود.
انکارگرایی تغییرات آب و هوایی نیز به دنبال یک روند مشابه ایجاد شده است. مایکل مان در کتاب خود با نام تاثیر تیمارستان: چگونه انکار تغییرات آب و هوایی سیاره ما را تهدید، سیاست را نابود و ما را دیوانه می کند(انتشارات دانشگاه کلمبیا، ۲۰۱۶)، دانشمندانی را توصیف می کند که از یک موضع غیرقابل حمایت، پشتیبانی می کنند. برای مثال در دهه ۱۹۹۰، انکار تغییرات آب و هوایی توسط کار دانشمندان جان کریستی و روی اسپنسر از دانشگاه آلاباما در بیرمنگام معرفی شد. آنها با استفاده از تخمین های ماهواره محور از دمای اتمسفر به این نتیجه رسیدند که اتمسفر پایینی زمین به هیچ وجه افزایش دما پیدا نمی کند. به مدت بیش از یک دهه صنایع سوخت فسیلی و سیاست هایشان به داده های کریسی و اسپنسر اشاره می کردند که از آنها حمایت می کرد.
یک مشکل وجود داشت: یک بررسی از کار آنها نشان داد که طی محاسباتشان یک خطای علامتی داشته اند(به این معنی که به جای علامت مثبت، از علامت منفی استفاده کرده اند). با انجام این اشتباه، به نحو جادویی گرمایش کره زمین را محو کرده بودند.
یک رویکرد دیگر نیز برای انکار گرمایش زمین توسط دانشمندان اتخاذ شده است: در عوض بررسی به روند گرمایش زمین طی قرن ها یا هزاره ها، فواصل زمانی کوتاه تری در نظر گرفته شده است. برای مثال گرمایش زمین بلافاصله پس از پدیده ال نینو در سال ۱۹۹۸٫ با آزمایش فاصله زمانی تنها ده سال بین ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۸، دانشمندان مشکل را کوچک جلوه دادند. مان می نویسد "این مانند این است که بگویم بهار امسال نخواهد رسید زیرا ۲۷ مارس از ۹ آوریل گرمتر بوده است."
چرا دانشمندان چنین کاری می کنند؟
یک دلیل این می تواند باشد که دانمشندان انکارگرا چندان باهوش نیستند، و در انتهای طبقه بندی دانشمندان قرار دارند(طبقه ای که در آن اشتباهات علایم رخ می دهد). اما مساله این نیست. دانشمندان مشهور بسیاری هستند که به سمت اشتباه رفته اند. لوک مونتاگیه که جایزه نوبل را برای اثبات ویروس نقص ایمنی انسان(HIV) را دریافت کرد، اکنون معتقد است اوتیسم یک عفونت باکتریایی است که با آنتی بیوتیک درمان می شود. لینوس پاولینگ تنها کسی که دوبار اشتراکی جایزه نوبل (برای شیمی و صلح) برده است، ادعا می کند که ویتامین در کمیت های بالاتر از مقادیر توصیه شده روزانه می تواند سرطان را کاهش داده، بیماری های قلبی را درمان کرده و عمر را طولانی کند(در حالی که مخالف آن اثبات شده است).
یکی از واضح ترین توضیحات برای اینکه چرا دانشمندان برجسته انکارگرا می شوند این است که برای این کار پول گرفته اند. مان می نویسد "جنگ در علم آب و هوا تا زمانی که سوخت فسیلی وجود داشته باشد، ادامه خواهد یافت و مزدوران استخدام خواهند شد." اما فریب پول همه چیز را توضیح نمی دهد. مونتاگیه، پاولینگ و دوسبرگ ستاره ای علمی بودند و پیش از این برای سخت کوشی و دقت خود مورد توجه بوده اند. شاید مشکل این است که یک مرز برای جدا کردن نبوغ از دیوانگی وجود دارد. یا شاید این دانشمندان نیاز به چیزی دارند تا به گذشته باشکوه خود بازگردند.