آیا ایلان ماسک در مورد سفر به مریخ خیالاتی شده است؟

کلیک - تا چه میزان ایده های الن ماسک در مورد مریخ عملی می شود؟ یک دانشمند نجوم آن ها را بی اثر خواند.

مریخ یعنی آینده. هدف اصلی ناسا فرستادن انسان به سیاره سرخ است. حتی در اوایل دهه ۵۰ میلادی هم ورنر ون بران -مهندس فضاپیما- در کتاب خود تحت عنوان "پروژه مریخ" تصور خود را از ماموریت مریخ به تصویر کشیده بود.

ما هم همچنین از تصورات اقامت در سیاره سرخ تحت رهبری سازمانی خصوصی آگاهی پیدا کرده ایم. بنابراین چرا پروژه الن ماسک تا این حد سر و صدا کرده است؟ و تا چه میزان ایده ماسک عملی می شود؟

ماسک هوش تجاری، مالی و تکنولوژیکی بسیار زیادی دارد و می داند که چگونه به عنوان یک رویا پردازخود را نشان دهد. او یک شرکت موشک سازی تحت عنوان SpaceX، به ثبت رساند. این در حالی است که از صفر شروع کرده بود. اما در حال حاضر با ناسا برای تحویل بار به ایستگاه فضایی بین المللی، قرارداد دارد.

همچنین قرار است در سال آینده فضانوردان را به فضا بفرستد. ماسک صدای ضبط شده ثابتی دارد که راجع به ساخت چیزایی که اتفاق می افتد، صحبت می کند. بنابراین از برنامه های وی می توان فهمید که چگونه می توان بر دو مانع اساسی که هر فردی که برنامه ای برای فرستادن انسان به فضا دارد، با آن مواجه می شود، غلبه کرد: سرمایه گذاری و تامین سلامت کارکنان.

طبق این سناریو، سفر به مریخ شش ماه به طول می انجامد. ممکن است کارکنان در این سفر فضایی طولانی مدت به دلیل قرار گرفتن در معرض میکروجاذبه، ماهیچه و استخوان هاشان دچار آسیب شود. البته اثرات این آسیب ها برگشت پذیر هستند.

نگرانی دیگری که وجود دارد قرار گرفتن در معرض تابش است آن هم زمانی که میدان مغناطیسی محافظ کره زمین را ترک می کنند. در حال حاضر تکنولوژی محافظتی ای مبنی بر جلوگیری از خطر ابتلای به سرطان برای کارکنان، آن هم تحت محدودیت های قانونی پذیرفته شده، وجود ندارد.

محافظت از فضانوردان در مقابل تشعشعات خورشیدی در کوتاه مدت هم نیاز دیگری است که هنوز به آن توجه نشده است. ماسک هم همانند دیگران، راه حلی قطعی ارائه نداده است، به استثنا اینکه فضاپیما برای محافظت از (کارکنان)، در بهترین زاویه ممکن قرار بگیرد.

هدف ماسک با کمک سوخت گیری در مدار، این است که مدت زمان انتقال فضاپیما به مریخ در ابتدا از ۶ ماه به ۸۰ روز و درنهایت به ۳۰ روز کاهش پیدا کند. این روش حداقل باعث می شود ریسک بیماری ها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یابد.

وی تصدیق می کند که اولین ماموریت ریسک بسیار بالایی دارد و هرکسی که برای این ماموریت ثبت نام کرده است، می بایست آمادگی مرگ هم داشته باشد.

با این تفاسیر بیش از ۲۰۰۰۰۰ نفر در پروژه انتخاب فضانورد Mars One، ثبت نام کرده اند. این پروژه ماموریتی بی بازگشت است که به دنبال سکنی دائمی انسان در مریخ و در سال ۲۰۲۰ است. بنابراین، این تهدید مانند یک نمایش عجیب جذاب است. البته باید گفت که طرح ماسک شامل گزینه بازگشت هم می شود.

زمان بندی غیر ممکن؟

طبق تخمین ماسک، با رویکردهای سنتی ناسا مانند دستور کار Apollo، هزینه انتقال هر انسان به مریخ حدود ۱۰ میلیارد دلار آمریکا می شود. وی تصمیم دارد این هزینه ها را تا ۲۰۰۰۰۰ دلار آمریکا به ازای هر فرد کاهش دهد. هزینه ای که معادل خرید یک خانه در آمریکا و یا پرواز با خطوط هوایی Virgin Galactic است. هدف ماسک این است که هزینه های این سفر برای افراد علاقه مند، مقرون به صرفه باشد.

برای کاهش هزینه ها، ماسک در حال طراحی سیستمی با قابلیت استفاده مجدد است که قادر خواهد بود با محرک جدیدی، مجدد در مدار، سوخت گیری کند. لازم به ذکر است این محرک جدید قابل تولید در مریخ می باشد. ما قبلا هم با این ایده ها مواجه شده ایم اما ایده ماسک در نشان دادن فرود کنترل شده بوسترهای موشک برای استفاده مجدد، موفقیت آمیز بوده است.

سوخت گیری مجدد در فضا، افزایش قدرت دافع را فراهم می کند که زمان انتقال به مریخ را کوتاه می کند و فضاپیماهای بزرگتری می تواند به فضا برتاب شوند که افراد و بارهای بیشتری را حمل می کنند.

پروژه Mars one هم شامل گزینه سوخت گیری مجدد در مدار می شود . ناسا در حال طراحی موشک جدیدی است -سیستم پرتاب فضایی- که قرار است قدرت کافی برای فرستادن فضانوردان را به مریخ با یک بار پرتاب، فراهم کند.

ناسا از هزینه سخت افزارهای اضافی و زیرساخت های سوخت گیری مجدد جلوگیری می کند. اما مدت زمان انتقال و همچنین تعداد فضانوردان را به شش نفر کاهش می دهد.

اینجاست که طرح ماسک کاملا جاه طلبانه و غیر قابل دسترس به نظر می رسد. طبق زمان بندی وی، اولین سفینه فضایی، در اوایل ۲۰۲۲ به مریخ فرستاده خواهد شد که البته خودش معتقد است در زمان بندی دقیق، خیلی موفق نیست. قرار بر این است که سفینه فضایی او در یک بار پرتاب ۱۰۰ نفر را با خود حمل کند.

SpaceX می بایست اولین فضانورد خود را به فضا بفرستد که برای این کار دو فضانورد در کپسول های دراگون به فضا می روند. ارتقا این پروژه به یک گشت بین قاره ای با انتقال ۱۰۰ نفر و زنده ماندن آن ها هدفی بزرگ برای ماسک به حساب می آید.

فردی در یکی از کنفرانس های ماسک از موضوع به ظاهر ساده نحوه بهسازی پرسید. انفجار موشک Falcon9 در سکوی پرتاب در اوایل سپتامبر، خود نشان دهنده سختی کار است.

با وجود چالش های تکنولوژیکی قابل توجه در دستیابی به پروژه ماسک، ریاضیات کاهش هزینه ها تنها زمانی جوابگو است که سفینه فضایی قابل استفاده باشد و تمامی صندلی های آن به فروش رسیده باشد.

مهاجران آتی مریخ نه تنها می بایست ریسک ها را بپذیرند بلکه می بایست ۲۰۰۰۰۰دلار آمریکا را هم فراهم کنند.

حتی اگر تمامی این خرید ها انجام شود باز هم هزینه های دیگری برای توسعه و ساخت زیرساخت ها و قرارگیری آن در زمین و مریخ، وجود دارد.

ماسک اذعان دارد مسئله مالی، بزرگ ترین چالش وی است و در نهایت هم خسارات عمومی و خصوصی در پی خواهد داشت.

موفقیت این پروژه در نهایت بستگی به این دارد که ماسک بتواند افراد همفکر با خود را پیدا کند که حاضر باشند تمام دارایی خود را صرف هدفی بزرگ تر کنند و درست به همان اندازه خرید دولت را امن نگه دارد و همچنین سرمایه داران خصوصی ای پیدا کند که به دنبال سود شخصی خود هم هستند.