شکلک های جدید فیسبوک و دردسرهایشان
دوست داشتن (like): دستی سفید در واکنش های فیسبوک که دست کم گرفته شده، بیشتر درباره آن هایی که دوست دارند، صدق می کند تا پستی که به آن ابراز علاقه می کنند. علاقمندان هم به تغییرات فیسبوک و هم به پست های شما، با تمام احتمالات، بی تفاوت هستند. موافقت آن ها بیان می کند که آن را دیده اند، اما نمی توانند به خودشان زحمت دهند تا با واکنش های احساسی بیشتری کار کنند. علاقمندان خونسرد، غیرصمیمی و بی تعلق هستند: آن ها این را بهتر از صمیمی و مشتاق بودن در اینترنت می دانند.
کلیک - چه زمانی مناسب است تا "دوست داشتن" (like) را به جای "عاشق بودن" (love) بگذاریم؟ چه زمانی چهره متعجب "وای" (wow) به گونه ای بی ادبانه محسوب می شود؟ این ها سوالاتی است که ما تنها در طول چندین ماه یا حتی چندین سال استفاده به آن پاسخ خواهیم داد. (کافی است به اموجی (emoji)، پیشینه واکنش ها نگاه کنید: بیش از پنج سال است که وجود دارند، و ما هم چنان معنا و مفهوم و دلالت های ذهنی جدیدی برای آن ها می سازیم). تا آن اوقات مفرح، به طور فروتنانه ای قواعد واکنشی فیسبوک را که در زیر بیان شده، ارائه می کرد. اینکه معنای خاصی دارند یا نه، خب این به خود شما بستگی دارد.
دوست داشتن (like): دستی سفید در واکنش های فیسبوک که دست کم گرفته شده، بیشتر درباره آن هایی که دوست دارند، صدق می کند تا پستی که به آن ابراز علاقه می کنند. علاقمندان هم به تغییرات فیسبوک و هم به پست های شما، با تمام احتمالات، بی تفاوت هستند. موافقت آن ها بیان می کند که آن را دیده اند، اما نمی توانند به خودشان زحمت دهند تا با واکنش های احساسی بیشتری کار کنند. علاقمندان خونسرد، غیرصمیمی و بی تعلق هستند: آن ها این را بهتر از صمیمی و مشتاق بودن در اینترنت می دانند.
عاشق بودن (love): استفاده از قلب زمانی که واقعا چیزی را دوست دارید، این "دوست داشتن" است اما به همراه احساس. "عاشق بودن" صبورانه، مهربانانه و بی غرض است. این یک نشان آزادانه از مثبت بودن است. در مثالی برای تراژدی، فرد تصور می کند که دکمه "عاشق بودن" نشانی برای یکدلی و حمایت هم خواهد بود. اما به طور کلی، این را همانند واکنش عمیق "خدای من، عاشقش هستم" بدانید.
ها ها: LOL، LMAO، ROFL، از هر کدام می خواهید استفاده کنید: زمانی که چیزی شما را می خنداند، چه بلند چه با خودتان، از این واکنش ها استفاده می کنید. "ها ها" جایگاه متفاوتی را اشغال می کند، چرا که بسیاری از چیزهایی که برای شما جالب به نظر می آیند، حس تحیر (وای) و تحسین (عاشق بودن) را هم برمی انگیزند. مخاطبانتان را به این منظور در نظر داشته باشد. شما نمی خواهید جز افرادی باشید که در میان شلوغی های "خنده"، قلب بگذارید.
وای (wow): به طور گسترده ای برای گفتارهای جدید جعلی، یاوه سرایی های بیش از حد شخصی و بیشتر چیزهایی که آشناهایتان به اشتراک میگذارند بکار می رود. به نظر من، وای تبدیل به مورد نیازترین بیان بی کلام برای تحقیر مسکوت و شک فیسبوکی شده است. این "وای" به معنای "... جدی میگی؟" است، نه عکس العمل "وای" در مقابل عکس های گرفته شده از زمین. این راه خوبی برای ابراز عدم رضایتتان از چیزی است بدون این که از یکسری خط قرمزها رد و تبدیل به شخص منفوری شوید.
ناراحت (sad): ارائه اولویت های فرهنگی و الگوریتمی فیسبوک برای هر چیز مثبت و موفق و تصور سناریوهای مختلفی که "ناراحت" در آن نیاز است کمی سخت می باشد. می توانید در اعلان های شخصی - مرگ، طلاق و غیره- که براساس تجربه "دوست داشتن" آن ها نامناسب است، از این استفاده کنید. اما آیا این نوعی از اموجی غیر صمیمیت نیست؟ به نظر ما قلبمان در بیان توجه به کسی باید بیشتر درگیر شود.
عصبانی: برای تقابل مستقیم و بیش از حد پرخاشگرانه مورد استفاده قرار می گیرد، چهره خشمگین برای بیان اتحاد صادقانه ایده آل است- مثلا "من هم به اندازه شما از مقاله خبری مضحک و تفکر احمقانه و اجتناب ناپذیر عصبانی هستم." زمانی که با فرستنده مطلب موافقید از آن استفاده می کنید، نه وقتی که شما خودتان از چیزی که فرستاده است، عصبانی باشید. در غیر این صورت شما یک پرخاشگر مجهول و به نوعی بی پروا خواهید بود.
منبع: msn