«نینتندو سوییچ» نسل آینده کنسولهای بازی
رسانه کلیک - نینتندو سوییچ (Nintendo Switch) کنسول بینظیری است که بازیهای معروفی چون ماریو کارت را پوشش میدهد. خلاصه ای از قابلیت های این کنسول در این مطلب آورده شده است.
بهترین چیز در مورد نینتندو سوییچ امکانی است که به شما اجازهی تغییر شکل دستگاه را میدهد. اگر دستههای این کنسول را از هر دو طرف به صفحه نمایش ۶.۲ اینچی آن وصل کنید، دستگاه شبیه یک گیم بوی (Game Boy) عریض و بزرگ میشود. به علاوه میتوانید نمایشگر را از پشت به استند آن تکیه داده و کنترلرها را به صورت جداگانه مثل یک Wii در دست بگیرید.
میتوانید دستگاه را به تلویزیون وصل نمایید تا مثل هر کنسول دیگری بتوانید روی نمایشگرهای بزرگ از آن استفاده کنید. میتوانید هر کدام از کنترلرها را در یک دست گرفته و بازی کنید، یا یک کنترلر را با دو دست بگیرید و به انجام بازیهای مورد علاقهتان بپردازید. این دستهها، به طور همزمان هم کنترلر حرکتی، هم کنترلر دکمهای و هم کنترلی مشابه کینکت (Kinect) است. میتوانید بازیها را روی یک نمایشگر یا به صورت شبکهای انجام دهید.
نرمافزار سوئیچ هم در خدمت امکانات بیشمار این دستگاه است. دستگاه در عرض چند ثانیه روشن میشود و به سرعت میتوانید ادامهی بازی خود را از سر بگیرید. صفحهی خانگی این کنسول چه بر روی یک نمایشگر شش اینچی و چه بر روی نمایشگری ۶۰ اینچی مشابه است. امکان جابجایی در منوهای دستگاه هم با استفاده از کنترلر و هم با انگشت ممکن میباشد.
نینتندو سوییچ اولین سیستم گیمینگی است که هر جا و همه جا کار میکند. این کنسول الگوی خوبی برای آن دسته از گجتهای ماژولار است که با جابجا کردن قطعات به دنبال افزایش کارایی دستگاه هستند.
صنعت فناوری چند سالی که در زمینهی گجتهای ماژولار پیشرفتی نکرده است. تلفن ماژولار گوگل موسوم به Project Ara به عنوان یک پروژهی آزمایشی شروع به کار کرد، اما بعد از تبدیل شدن به یک محصول واقعی به سرعت از رده خارج شد. موتورولا هم همین ایده را با Moto Z و چند دستگاه جانبی دیگر پیاده سازی کرد، اما عملاً به موفقیت چندانی نرسید. LG G5 ثابت کرد که یک موبایل ماژولار و یک محصول شکست خورده است. از موارد جدیدتر، میتوان به موبایل شرکت Essential اشاره کرد که با داشتن درگاه مغناطیسی از یک دوربین ۳۶۰ درجهای پشتیبانی میکند. علاوه بر این، ظاهراُ فیسبوک هم در حال کار بر روی یک دستگاه ماژولار است.
گجتهای ماژولار در بهترین حالت دستگاههایی هستند که مطابق نیازهای شما میتوانند تغییر شکل دهند، اجزای خود را ارتقا ببخشند و دستگاهی بسازند که فقط مختص شما باشد نه یک میلیارد نفر دیگر. این دستگاهها در بدترین حالت زشت هستند و استفاده از آنها سخت و پیچیده است. جان گرابر (John Gruber) در مورد Project Ara گفته بود: «درخواستها در این حوزه چقدر با نحوهی جمع کردن یک کامپیوتر شخصی تفاوت دارد؟ در دستگاههای موبایلی، اندازه و وزن دستگاه بیش از پیش مهم است، و کاهش اندازه و وزن فقط از طریق این روش ممکن است.»
البته، امکانات ماژولار-گونه نینتندو سوییچ نقایص زیادی دارد. اتصال بین کنترلر و کنسول کمی مشکل است. اگر نینتندو این قدر نگران تلویزیونهای ۴K نبود، میتوانست توان پردازشی کمتری در اختیار دستگاه بگذارد و عمر باتری آن را بیشتر بکند. دستگاه را در حالتی که روی میز تکیه دادهاید نمیتوانید شارژ کنید. و اگر قرار باشد سوئیچ یک کنسول واقعاً قابل حمل به حساب بیاید، باید اندازهی کوچکتری داشته باشد. با این حال، همهی این مشکلات به سرعت فراموش میشوند، چون به راحتی میتوانید بازی را از روی تلویزیون متوقف کرده و پنج دقیقه بعد آن را از داخل تاکسی ادامه دهید، و این یک تجربهی بینظیر است.
ایدههای نینتندو دربارهی ماژولار بودن تازه در اول راه است. چندین شرکت مختلف کیبوردهایی ساختهاند که به درد بازیهایی مثل Dragon Quest X میخورند که بیشتر از لمس به تایپ کردن نیاز دارند. شرکت Nyko هم نسخهی فوق العاده قابل حملی از داک (Dock) این دستگاه تولید کرده که با استفاده از آن به آسانی میتوانید سوئیچ را به تلویزیون هتل یا خانهی دوستتان وصل نمایید. چون سوئیچ بخشهای بسیار زیادی دارد و هر افزونهای که بتواند به یکی از آنها وصل شود، میتواند جایی در اکوسیستم سوئیچ داشته باشد. این کنسول که برای بازیهای اکشن و مسابقهای ساخته شده، میتواند فراتر از تصور نینتندو ظاهر شود، چون هر کس که بخواهد میتواند آن را با نرمافزار و سختافزار مورد نظر خود بهتر کند.
تا چند مدت قبل، برداشتها از ایدهی گجتهای ماژولار این طور بود که امکان کنترل بر تک تک اجزای دستگاه وجود دارد. ولی این دیوانگی است. شما اصلاً نباید نگران پردازندهها، کانکتورها و سنسورها باشید، خصوصاً امروز که همهی این قطعات بسیار خوب هستند. نینتندو تصمیم گرفته خودش پیکربندی اولیه را با توان کافی، باتری کافی و نمایشگر مناسب انجام دهد، آن را درون یک بستهی ساده و توسعه پذیر قرار دهد، بعد ببیند که مردم با آن چه کار میکنند. این رویکرد فراتر از هر بازی یا قابلیتی، سوئیچ را خاص کرده است.