۶۰۰ میلیون سال دیگر آخرین ماه گرفتگی کامل رخ میدهد!
رسانه کلیک - در ماهگرفتگی کاملی که ۲۱ آگوست روی میدهد تمامی توجه افراد به خورشید است، اما از ماه غافل نباشید؛ چراکه حرکت آرام ماه از روی زمین نشانگر این است که این رویداد آسمانی تا ابد ادامه ندارد.
این ماهگرفتگی در قاره آمریکا، از ایالت اورگان تا کارولینای جنوبی و به طول ۱۱۳ کیلومتر قابل رؤیت است. ماهگرفتگی کامل زمانی اتفاق میافتد که ماه بین زمین و خورشید قرار میگیرد، نور خورشید را کاملاً میپوشاند و سایهای را در زمین پخش میکند.
به گفته یکی از افراد مرکز فضانوردی ناسا: «ماهگرفتگی کامل مانند رقصی ۳ نفره بین خورشید، ماه و زمین است و فقط زمانی روی میدهد که ماه و خورشید در ترازی کامل با هم باشند».
دلیل این پدیده این است که اندازه خورشید و ماه در آسمان زمین با هم برابر میشود. خورشید ۴۰۰ برابر عریضتر از ماه و ماه ۴۰۰ برابر نزدیکتر میشود. هر سال، ماه حدود ۴ سانتیمتر از زمین دور میشود که در آینده ای نزدیک دیگر شاهد ماهگرفتگی نیستیم. چراکه ماه در آسمان زمین، در اندازهای نیست که بتواند خورشید را کاملاً بپوشاند.
در طول زمان، میزان ماهگرفتگیهای کامل، کاهش پیدا میکند و تنها تا حدود ۶۰۰ میلیون سال بعد این پدیده زیبا روی میدهد و پس از آن دیگر این اتفاق نمیافتد. در حال حاضر، هر ۱۸ ماه یک بار، ماهگرفتگی کامل اتفاق میافتد و به دلیل اینکه سایه داخلی ماه کوچک است، در مناطق کمی این پدیده قابل رؤیت است.
به گفته ناسا: «افرا علاقهمند باید در سمت آفتابی زمین و در مسیر سایه ماه باشند تا بتوانند ماهگرفتگی را مشاهده کنند. اگر تصادفاً در محلی که زندگی میکنید، ماهگرفتگی کامل اتفاق بیافتد، حتماً خیلی خوششانس هستید چراکه این اتفاق هر ۳۷۵ روی میدهد».
معمولاً مناطق بسیاری در سطح زمین میتوانند ماه گرفتگیهای جزئی را مشاهده کنند. در ماهگرفتگی جزئی، ماه، تنها قسمتی از خورشید را میپوشاند. دو قسمت ماه یعنی سایه و نیمسایه آن تعیین میکند که کدام ماهگرفتگی اتفاق افتاده است. آمبرا umbra، سایه ماه، قسمتی از سایه داخلی و تاریک ماه است که کل خورشید را میپوشاند و نیمسایه ماه، penumbra، تنها نیمی از خورشید را میپوشاند.
بیشتر نقشههایی که ماهگرفتگی کامل را نشان میدهد، آن را به صورت دایره در نقشه ترسیم کردهاند؛ در صورتی که ماهگرفتگی کامل مانند چند ضلعی است که لبههای آن کمی انحنا دارد. ناسا در پروژهای بیسابقه توانسته است، پستی بلندیهای سطح ماه را که در ماهگرفتگی تأثیر میگذارد، به صورت نقشهای ترسیم کند تا از طریق این نقشه و پستی بلندیهای سطح زمین، زمان و مناطق دقیق ماهگرفتگی کامل مشخص شود.