گرمایش نگران کننده زمین با وجود کاهش میزان آلودگی
کلیک - مبحث گرمایش زمین و عواقب خطرناک آن برای حیات بشر مدت‌هاست که موضوع اصلی محققان و دانشمندان سراسر جهان برای تحقیق بوده است. دانشمندان در جدیدترین تحقیقات خود به معرفی پدیده‌ی نگران‌کننده‌ای اشاره کردند که می‌تواند باعث گرم‌شدن زمین حتی در صورت کاهش میزان آلودگی این کره حاکی شود.
در منطقه‌ای از وسط اقیانوس آرام و در ارتفاع ۱۱,۱۳۵ فوت بالاتر از سطح دریا، دو ماشین بی صدا که در قسمت شمال آتشفشان Mauna Loa در هاوایی قرار گرفته‌اند، هر ساعت یک بار اندازه‌گیری‌هایی را انجام می‌دهند. حتما در ذهن شما این سوال شکل آمده که این دو دستگاه چه المانی را اندازه‌گیری می‌کنند؟ دستگاه‌ها هر یک ساعت یک بار میزان غلظت دیاکسید کربن موجود در جو زمین را اندازه‌گیری می‌کنند. هدف از این کار کنترل و بررسی استاندارد جهانی غلظت دیاکسید کربن موجود در اتمسفر زمین برای حیات بشر است. متاسفانه در این دهه‌ها، غلظت دیاکسید کربن به شدت افزایش یافته است حتی دولت‌ها سیاست‌ها و استراتژی‌هایی را برای کاهش میزان آلودگی کره زمین به کار برده‌اند اما تاثیری بر میزان غلظت نداشته است.
این پدیده نگران‌کننده نشان می‌دهد که انسان‌ها اساسا از تکنولوژی‌ها و فناوری‌های محافظت از کره زمین در برابر تغییرات آب و هوایی غافل مانده‌اند. تکنولوژی که می‌تواند در این زمینه کمک بسیاری به جامعه بشری کند غربال کربن نام دارد. عملکرد این فناوری به گونه‌ای است که با نصب دستگاه‌های مخصوص در زمین و اقیانوس، حجم وسیعی از دیاکسید کربنی که ما به جو و اتمسفر زمین انتقال می‌دهیم را جذب می‌کنند. برای چند دهه گذشته، استفاده از این دستگاه‌ها می‌توانست کره زمین را تا جایی که ممکن بود از گرم‌شدن زیاد جلوگیری کند. اما حالا پدیده‌ی نگران کننده‌ی گرمایش زمین طیف وسیعی را در پیش گرفته و حتی با استقرار دستگاه‌های مخصوص برای جذب غلظت دیاکسید کربن و محدود کردن گازهای خروجی از نفت و گاز تاثیر آنچنانی بر میزان گرمایش زمین نخواهند داشت.
مقاله اخیر نیویورک تایمز این پدیده را به اعتصاب کارگران زباله در مقیاس بزرگ تشبیه کرده است. اگر ظرفیت دستگاه‌های غربال دیاکسید کربن پر شود آن‌ها دیگر نمی‌توانند بخش عظیمی از گار‌های گلخانه‌ای را که ما به جو و اتمسفر زمین انتقال می‌دهیم را جذب کنند بنابراین سناریوی آینده تلخ‌تر از گذشته میشود. سطح دیاکسید کربن همچنان افزایش می‌یابد و تغییرات آب و هوایی بد‌تر خواهد شد.
در سال ۱۹۵۸ دانشمندی به نام چارلز دیوید کلینگ برای اولین بار میزان غلظت CO2 (دیاکسید کربن) موجود در جو و اتمسفر زمین را اندازه‌گیری کرد. پروژه او در آتشفشان Mauna Loa به مدت یکسال انجام شد و این دانشمند توانست ۲۴/۷ از غلظت CO2 را اندازه‌گیری کند. همان‌طور که در نمودار Keeling Curve مشاهده می‌کنید میزان علظت CO2 موجود در جو زمین از سال ۱۹۵۸ تا به امروز روند صعودی داشته و این نشان می‌دهد نه تنها سیاست‌های دولت در کاهش میزان غلظت CO2 و همچنین گرمایش زمین تاثیری نداشته بلکه در بعضی مواقع نتیجه عکس نیز داده است. کیت سیتر، مدیر اجرایی انجمن هواشناسی آمریکا در نامه‌ای نوشته است که مسلما شکاک بودن و بحث کردن برای پیشرفت علم لازم است. در علوم مربوط به اقلیم سوال‌های جواب نداده‌ای وجود دارد. موضوعاتی که دلایل قاطعی برای آن‌ها وجود ندارد. اما در عین حال نتایج کاملا مشخصی هم وجود دارد که براساس دهه‌ها تحقیقات و شواهد بسیار به دست آمده است. شکاک بودنی که شواهد را رد می‌کند درست نیست. نقش کربن دیاکسید و دیگر گازهای گلخانه‌ای به‌عنوان عمده‌ترین عامل تشدید کننده گرمایش جهانی در طی دهه‌های اخیر تجربه شده و به خوبی به اثبات رسیده است.دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که دیاکسید کربن بر اتمسفر اثر گرمایشی دارد و در سال ۱۸۰۰ دانشمند سوئدی، سوانت آرنیوس پیش‌بینی کرد که متوسط دمای هوای جهان به دلیل انتشار گاز حاصل از فعالیت‌های بشری در ۱۸۹۵ افزایش خواهد یافت.در آن زمان غلظت دیاکسید کربن ۲۸۰ قسمت در میلیون بود و امروزه این غلظت به ۴۰۰ قسمت در میلیون رسیده است و متوسط دمای کره زمین یک درجه سلسیوس افزایش یافته است.
رالف کلینگ پسر چارلز کلینگ، اکنون برنامه دیاکسید کربن را در موسسه اسکریپس هدایت می‌کند. در مطلب اخیر موسسه اسکریپس او توضیح داده است که از دلایل کاهش دیاکسید کربن می‌توان به برنامه‌های انسان‌ها در زمینه کاهش میزان آلودگی اشاره کرد. اساسا کلینگ توضیح داده است که دستگاه‌های غربال CO2 در حال حاضر فقط می‌توانند نیمی از دیاکسید کرینی که ما منتشر می‌کنیم را جذب کنند و نیم دیگر در فضا باقی می‌ماند. ما باید با برنامه‌ها،سیاست‌ها و استراتژی‌های کاهش آلودگی این ۵۰٪ باقی‌مانده در جو زمین را رفته رفته کاهش دهیم. تا سال ۲۰۱۷ ما با کاهش قابل توجه میزان غلظت گازهای گلخانه‌ای مواجه نشده‌ایم حتی در قاره اروپا! در ۲۵ سال گذشته یعنی از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۱۵ میزان غلظت گازهای گلخانه‌ای تنها فقط ۲۲٪ کاهش یافته است.
کلینگ در ادامه می‌گوید حتی اگر ما شروع به کاهش شدید انتشار گازهای گلخانه‌ای بکنیم، از منطقه خطرناکی خارج نخواهیم شد! در نهایت ناچار خواهیم بود به تخیله گازهای گلخانه‌ای اضافی بپردازیم چرا که دستگاه‌های غربال دیاکسید کربن با اشباع شدن میزان CO2 موجود در جو زمین، کارایی خود را از دست خواهند داد. به عنوان نمونه یک اسفنج خشک را در نظر بگیرید. در ابتدا این اسفنج را در آب قرار دهید همان‌طور که مشاهده می‌کنید این اسفنج از آنچه که بیشتر و بیشتر پر میشود، کمتر و کمتر جذب می‌کند و این اساسا عملکرد غربال دیاکسید کربن را به مرور زمان نشان می‌دهد.
این بدان معنی است که اگر ما در جهت متوقف کردن تغییرات آب و هوایی اقدام کنیم باید از آنچه که تاکنون انجام داده‌ایم بیشتر تلاش کنیم. کلینگ در انتهای مطلب نوشته است که ما در مرحله اول باید میزان غلظت CO2 را به یک رقم مشخص تثبیت کنیم سپس با اقدامات لازم این میزان را کاهش و درنهایت به عدد صفر برسانیم. او ادامه داد بدون داشتن فهم پایه‌ای از این علوم غیرممکن است که سیاست‌های مربوط به کاهش میزان غلطت دیاکسید کربن به‌طور معنی‌داری تغییر کند. برنامه‌های وزارت انرژی نقش مهمی در توسعه و اطلاع رسانی در خصوص نیازهای آتی انرژی کشور دارد، بنابراین مهم است که بهترین علوم ممکن برای این سیاست‌گذاری‌ها استفاده شود.