جنگ مگاپیکسل‌ها؛ کدام گوشی دوربین عکاسی بهتری دارد؟
رسانه کلیک - با شروع جدال شرکت های ساخت موبایل بر سر قدرت و عملکرد دوربین، برخی از آن ها سعی کرده اند تا با استفاده از مگاپیکسل های بالاتر مشتری‌ها را ترغیب به خرید محصولات خود کنند. همراه کلیک باشید تا نگاهی به مسئله جنگ مگاپیکسل ها داشته باشیم.
معمولا افراد هنگام خرید گوشی موبایل با سوالاتی شبیه این که دوربین کدام گوشی مگاپیکسل بالاتر و بهتری دارد، مواجه هستند. کاربران همیشه با این سؤال گیج‌کننده درگیر هستند و برای یافتن پاسخ آن با چالش مواجه می‌شوند.
در بازار رقابتی، هر تولید‌کننده در تلاش است تا تفاوت‌های مثبت محصول خود را در مقایسه با رقبا بزرگ‌نمایی کند یا روی تقویت مشخصه‌ای از محصولاتش که اهمیت تبلیغاتی و جذب مخاطب دارد، بیشتر سرمایه‌گذاری کند. اگر به تبلیغات تلفن های هوشمند توجه کنید، بعد از نام برند و مدل آن، مهم‌ترین عبارتی که به چشم می‌خورد، رزولوشن سنسور دوربین آن است که به چشم می خورد.
پیش از هرچیز لازم است که بدانید دوربین های دیجیتال از انواع مختلفی از سنسورها تولید می شوند. محبوب ترین سنسور عکاسی در دنیای حرفه‌ای ها سنسورهای فول فریم است. بعد از آن سنسورهای کراپ است. اما شاید برایتان غیر قابل باور باشد که سنسور دوربین های تلفن های هوشمند چندین برابر از دوربین های کراپ هم کوچک تر است.
مگاپیکسل چیست؟
مگاپیکسل به معنی وجود یک میلیون پیکسل در یک تصویر است. وضوح یک تصویر دیجیتالی غیر فشرده و در حالت عادی، دو مقیاس اساسی دارد. وضوح افقی و وضوح عمودی. اگر شما پهنا و ارتفاع هر پیکسل تصویری که توسط دوربین شما ایجاد می شود را بدانید تخمین اینکه دوربین شما چند مگاپیکسل واقعی است تقریبا ساده می شود. برای مثال برای دوربینی که تصاویر 640 در480 پیکسل را تولید می کند کافی است این اعداد را در هم ضرب کنید تا عدد 307,200 پیکسل در مجموع ایجاد شود. به عبارت دیگر، اگر تعداد پیکسل‌های موجود در طول و عرض تصویر را شمرده و در هم ضرب کنید، به تعداد کل پیکسل‌های موجود در آن تصویر می‌رسید.
خوب طبیعی است که چنین عکسی از یک دوربین گرفته شده است که یک سوم مگاپیکسل کیفیت تصویر آن است، اگر این عدد به یک میلیون می رسید تازه دوربین شما یک مگاپیکسل کیفیت تصویر داشت.
سنسور دوربین های دیجیتال از تعداد زیادی فوتوسایت تشکیل شده است که هنگامی که نور بدان تابانده می شود، رنگ مشخصی را نمایان می کند. به این صورت که 1 میلیون فتوسایت به شکل 1 میلیون پیکسل و یا 1 مگاپیکسل در تصویر نهایی نمایش داده می شود.
دوربین‌های جمع و جور موبایل های امروزی، مسلما مجبورند حسگرهای نورهای کوچکی هم داشته باشند، بنابراین بدیهی است که برای افزایش پیکسلها چاره‌ای جز کوچکتر کردن پیکسلها نیست! نتیجه چنین چیزی، کاهش «حساسیت» و افزایش «نویز» دوربین است، چرا که میزان نوری که به وسیله هر یک از این پیکسل‌های کوچک جمع‌اوری می‌شود، کمتر خواهد بود.
مگاپیکسل بیشتر، کیفیت عکس بالاتر؟
به شکل عمومی تعداد بیشتر پیکسلها در تصویر به معنی وضوح بیشتر آن است. مگاپیکسل بیشتر به معنی تراکم پیکسل بیشتر در یک تصویر است. فرض کنید می‌خواهید با مربع‌های رنگی یک تصویر بسازید، هرچه این مربع‌های رنگی در یک ابعاد ثابت بیشتر باشد، جزئیات تصاویر شما هم بیشتر می‌شود، این دقیقا همان کاری است که حسگرهایی با مگاپیکسل بالا انجام می‌دهند .اما این تمام ماجرا نیست!
بارها شده که تصویر 12 مگاپیکسلی گوشی های سامسونگ کیفیت بسیار بالاتری نسبت به محصولات 48 یا حتی 64 مگاپیکسلی بازار داشته اند. پس موضوع از چه قرار است؟
اینجا چندین نکته مطرح است:
اول) اینکه پیکسلها به توانایی سنسور دوربین در ضبط نور متکی هستند. هر چه سنسور بزرگ‌تر باشد، می‌تواند پیکسل‌های بیشتری را پشتیبانی کند که اغلب به به تصاویر بهتر و شاداب‌تر منجر می‌شود؛ اما هرچه پیکسل‌های بیشتری به سنسور اضافه شوند، باید کوچکتر شوند و هرچه پیکسلها کوچکتر شوند، نور کمتری را ضبط می کنند که این مسئله به تصاویری پر نویز و سایه دار منجر می‌شود که شادابی لازم را ندارند. هر سنسور میزانی از پارازیت و اختلال را دارا است که ناشی از مقادیر اتفاقی است که در سنسور بدون توجه به شدت نور تولید می‌شود. در حال حاضر تولید و طراحی سنسورهایی که کمترین پارازیت یا همان Noise را داشته باشند بسیار سخت و هزینه‌بر است. در واقع با افزایش مگاپیکسل در دوربین‌ها که برخی از برند‌ها بسیار تبلیغ آن را می‌کنند، سازنده و طراح این اجازه را می‌دهد که Noise یا پارازیت در پیکسل هر تصویر بیشتر شود و علیرغم شمار بیشتر پیکسلها، کیفیت نهایی تصویر کاهش یابد. در سنسورهای بزرگ‌تر، این موضوع چندان مهم نیست، زیرا نور به اندازه‌ای به سنسور می‌تابد که بتواند Noise را برطرف کند (به همین دلیل است که بیشتر دوربین‌ها در مکان‌های تاریک تصاویر با Noise بالا ثبت می کنند.) اما به هر میزان که سنسورها کوچکتر می‌شوند نور کمتری به آن‌ها می‌تابد، در نتیجه پایین آوردن Noise بسیار سخت و هزینه بر می‌شود.
نکته ای که در این خصوص اهمیت دارد این است که شرکت ها سعی می کنند سعی می کنند با بهره گیری از مگاپیکسل بالاتر تصاویر با کیفیت تری در روز ارائه دهند و با بهره گیری از تکنولوژی هایی مانند نونا باینینگ، تصاویر نسبتا قابل قبولی را برای عکاسی در فضای کم نور ارائه دهند.
دوم) تعداد مگاپیکسل ها در یک دوربین موبایلی به تنهایی کافی نیست. در واقع پردازشگر تصویر (که شرکت های سازنده دوربین های عکاسی حرفه ای مانند Canon توجه خاصی به آن دارند و گاها شاهد آن هستیم که تا دو پردازشگر روی یک دوربین نصب می شود.)، کیفیت ساخت لنز، جنس لنز، گشودگی دهانه لنز، نوع چیدمان پیکسل ها و بسیاری موارد دیگر در ثبت یک تصویر خوب، کار ساز هستند.
سوم) بسیاری از این مگاپیکسل های عجیب، در واقع درگیر پردازش های نرم افزاری هستند و سنسور دوربین گوشی عددی بسیار کمتر از چیزی است که روی جعبه گوشی درج شده است.
چهارم) شرکت ها می خواهند ما را متقاعد کنند که نسل بعدی دوربینی که به بازار ارائه می کنند یک تحول عظیم در صنعت دوربین ها است و شما باید به سمت این محصول اعجاب انگیز بروید.
پس شاید بهتر باشد که هنگام خرید گوشی، فقط به عدد پیکسل دوربین آن توجه نکنیم. تعداد پیکسلها در کنار تمام موارد ذکر شده بالا، همگی در کنار هم تصویر زیبای شما را خلق خواهند کرد و صرق وجود یک دوربین با نرخ پیکسل بالا، دلیل کیفیت تصویربرداری دوربین گوشی نیست. انتظار نداشته باشید دوربین 48 مگاپیکسلی یک گوشی میان رده بهتر از دوربین 12 مگاپیکسلی یک گوشی پرچمدار باشد.