دلیل تمایل مردان جوان به بازی های کامپیوتری به جای کار و شغل چیست؟

کلیک، به نظر می رسد اکثر مردان جوانی که وقت خود را با بازی های کامپیوتری می گذرانند، تمایلی به داشتن شغل ندارند و دوست دارند فقط در خانه بمانند و با دوستان خود با بازی های کامپیوتری سرگرم شوند.

تحقیقی که اخیرا انجام شده است، نشان داده است که اکثر مردان جوان، به خصوصی افرادی که حتی فاقد تحصیلات دبیرستانی هستند، دارای مشاغلی پاره وقت هستند و یا اصلا شغلی ندارند و ترجیح می دهند در خانه بمانند و خود را با بازی های کامپیوتری سرگرم کنند. البته دلیل فراگیر شدن این سبک زندگی نامناسب در بین افراد این رده سنی، نبود شغل یا مشکلات اقتصادی نیست، بلکه دلیل وجود چنین مساله ای این است که جوانان بازی های کامپیوتری را به کار و شغل ترجیح می دهند.

بررسی ها نشان داده است که میزان شادی و خوشحالی کاذب در میان افراد این رده سنی در حال افزایش است.

یکی از اقتصاد دانان دانشگاه شیکاگو به بیان این مطلب پرداخت که بررسی های مرتبط با سنجش میزان شادی و خوشحالی، نشان دهنده این موضوع است که افرادی که خود را با بازی های کامپیوتری سرگرم می کنند، در مقایسه با جوانانی که به دنبال کار و فعالیت هستند، از وضعیت خود کاملا راضی هستند. شاید بعضی از افراد این گونه استنباط کنند که به دلیل اینکه این افراد نمی توانند شغل مناسبی برای خود پیدا کنند، خود را با بازی های کامپیوتری سرگرم می کنند تا ناراحتی خود را فراموش کنند؛ اما واقعاً این چنین نیست.

طبق گزارشات منتشر شده در سال ۲۰۱۴، از هر پنج مردی که سن آن ها بین ۲۱ تا ۳۰ سال است و مدرک تحصیلی آن ها کمتر از مدرک کارشناسی است، یک نفر بیکار است و درصد بیکاری این افراد در سال ۲۰۱۴ نسبت به سال ۲۰۰۰، به بیش از دو برابر افزایش یافت. درصد بیکاری این افراد در سال ۲۰۰۰ تنها ۹٫۵ درصد بود. مطالعات جدید نشان داده است که اکثر مردان جوان در حال حاضر ۷۵ درصد زمان خود را به کار کردن با کامپیوتر و عمدتا انجام بازی های کامپیوتری اختصاص می دهند، در حالی که در گذشته جوانان همین میزان زمان را به کار و فعالیت اختصاص می دادند. همچنین مطالعات نشان می دهد که مردان جوان در سال های بین ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷، در طول هفته تنها ۳٫۴ ساعت را به انجام بازی های کامپیوتری اختصاص می دانند و این رقم تا سال ۲۰۱۴ به ۸٫۶ ساعت افزایش پیدا کرده است.

محققان در این مقاله عنوان کرده اند که افراد این رده سنی به طور کلی یک سوم تا یک پنجم وقت خود را که باید صرف کار و فعالیت کنند، به سرگرم شدن با سرگرمی های دیجیتالی همانند بازی های کامپیوتری می گذرانند.

یکی از دلایل اصلی این موضوع که اکثر جوانان بازی های کامپیوتری را به کار کردن ترجیح می دهند، تاثیرات روانی این بازی ها بر روی جوانان است و این افراد معتقدند که در هنگام کار کردن اصلا این تاثیرات را تجربه نمی کنند.

برخی از جوانانی که علاقه زیادی به این بازی ها دارند، معتقدند که آن ها می توانند با چند ساعت بازی کردن به پاداش زیادی برسند، در حالی که در هنگام کار کردن نمی توانند به چنین پاداشی دست پیدا کنند.

سیستم هایی که در بازی ها به بازیکنان پاداش می دهد، با اصول خاصی طراحی می شوند و تحقیقات زیادی در مورد آن ها انجام می شود. تحقیقات نشان داده است که اعتیاد به بازی های کامپیوتری، سیستم پاداش مغز (به گروهی از ساختارهای مغزی اشاره دارد که در برابر محرک های تقویت کننده یا لذت بخش نظیر مواد مخدر و داروهای اعتیاد آور، فعال می شوند) را در مردان بیش از زنان فعال می کند.

آیا می توان برای جذب افراد به کار و شغل، چنین تاثیرات روانی و پاداش هایی را در محیط کاری نیز ایجاد کرد؟ پاسخ برخی از متخصصان امر مثبت است.

یکی از نظریه پردازان در زمینه فناوری معتقد است که کارفرمایان باید اهدافی با سطوح مختلف برای کارمندان خود تعیین کنند و یا پاداش های مختلفی برای انجام کارهای خاص تعیین کنند و یا برای پیشرفت کار، در کارمندان خود انگیزه ایجاد کنند. کار دیگری که کارفرمایان باید انجام دهند، این است که وظایفی را که کارمندان باید انجام دهند، به وظایف مختلفی تقسیم کنند و با انجام هر وظیفه ای پاداشی برای آن ها در نظر گرفته شود و یا فرصت هایی برای ایجاد تعامل گروهی ایجاد شود.

چنانچه چنین اقداماتی در محیط کاری انجام شود و روش های مختلف برای جذب جوانان به کار و فعالیت به کار گرفته شود، قطعا وضعیت جوانان تغییر خواهد کرد و از این سبک زندگی دور می شوند.