کشف روش جدیدی برای اصلاح فعالیت مغز بدون دارو
محققان بدون کمک گرفتن از دارو و مواد شیمیایی ابزاری جدید برای اصلاح فعالیت های مغز و حافظه کشف کرده اند که احتمالا این پیشرفت منجر به یافتن راه هایی برای مقابله با بیماری های نظیر اسکیزوفرنی می شود.
به گزارش کلیک، پروتئین GFE3 ممکن است بتواند به محققان در تهیه نقشه ای از اتصالات مغز و درک بهتر اینکه چگونه سیناپس بازدارنده عملکرد مغز را تعدیل می کند کمک کند. همچنین ممکن است این پروتئین محققان را قادر به کنترل فعالیت عصبی کرده که منجر به پیشرفت در پژوهش ها در خصوص بیماری ها و شرایطی نظیر اسکیزوفرنی یا اعتیاد به کوکائین شود.
این ابزار جدید پروتئینی است که حکم اعدام پروتئین های سیناپسی در سلول های خاص را با خود حمل می کند.
پروتئین مذکور می تواند در ژنوم حیوانات رمزگذاری شود تا به طور مؤثر سیناپس های بازدارنده آن ها را - ارتباط بین سلول های عصبی- که افزایش دهنده فعالیت های الکتریکی آن ها است متوقف کند.
GFE3 یکی از ویژگی های مغز که زیاد شناخته شده نیست را مهار می کند.
این پروتئین از یک فرآیند درونی یعنی چرخه تجزیه و جایگزینی پروتئین ها در مغز بهره می برد. به گفته محققان بسیاری از پروتئین های مغز تنها دو روز دوام می آورند و پس از آن تجزیه شده و با پروتئین های جدید جایگزین می شوند. به گفته آن ها GFE3 پروتئین هایی را برای سیستم تجزیه هدف قرار می دهد که سیناپس های بازدارنده را در کنار یکدیگر نگه می دارد و در نتیجه سیناپس ها تجزیه شده و فرو می پاشد.
به جای اینکه یک سلول تصمیم بگیرد چه زمانی لازم است پروتئین تجزیه شود ما این روند را دور می زنیم.
تاثیر این پروتئین هم روی موش ها و هم روی ماهی گورخری امتحان شد. محققان دریافتند پروتئین GFE23 یاخته های عصبی را در هر دو طرف ستون فقرات تحریک می کند تا به صورت مخالف عمل کرده و حرکات ناهماهنگ ایجاد کنند.
به گفته محققان قبلا برای مهار سیناپس های بازدارنده مغز از دارو استفاده می شد؛ برای مثال از بنزودیازپین ها برای اضطراب، بی خوابی و تشنج. اما این داروها تمامی سلول های مجود در یک قسمت خاص را مهار می کردند و نه فقط یاخته های عصبی مورد هدف را.
متاسفانه سلول هایی که دارای عملکردهای متفاوت و حتی متضاد هستند تمایل دارند در مغز در کنار یکدیگر قرار گیرند. بنابراین تفسیر آزمایشات دارویی بسیار مشکل است. محققان قادرند با رمزگذاری GFE3 در ژنوم سیناپس های بازدارنده سلول های ویژه را هدف قرار داده و آن ها را تعدیل کنند بدون اینکه این عمل روی سلول های دیگر با عملکردهای متفاوت تاثیر بگذارد.
این یافته ها در مجله Nature Methods منتشر شد.
منبع:business-standard