محققان داخلی موفق به تولید نانو ذرات طلای ضد انگل شدند
کلیک - پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی موفق شدند با استفاده از نوعی قارچ، نانوذرات طلای با قطر ۶۰ نانومتر بسازند که هیچگونه آلودگی زیست محیطی ندارد.
در حال حاضر روش‌های گوناگونی شامل فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی به منظور تهیه نانو ذرات وجود دارد. هر کدام از این روش‌ها نانو ذرات جدیدی را با شکل و اندازه خاصی تولید می‌کنند که اکثر گران قیمت بوده یا آلودگی‌های زیست محیطی را در پی دارد، به همین دلیل به روش‌هایی نیاز است که سنتز نانو ذرات را بدون آسیب به محیط زیست انجام دهند.
همین مسئله باعث شده تا محققان به کاربرد سیستم‌های بیولوژیک (زیستی) روی آورند. بر مبنای تقسیم‌بندی‌های بین‌المللی در حیطه تحقیقات زیست فناوری از مطالعاتی که در حوزه‌ی نانوزیست فناوری صورت می‌گیرد، به عنوان حوزه زیست فناوری طلایی (Gold biotechnology) نامیده می‌شوند.
در مطالعاتی که به تازگی محققان دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این حوزه انجام داده‌اند، موفق به سنتز نانوذرات طلا در این زمینه شدند.
دکتر حامد برآبادی، دستیار دکترای تخصصی بیوتکنولوژی دارویی دانشکده داروسازی شهید بهشتی که یکی از پژوهشگران این طرح است، بیوسنتز نانوذرات با استفاده از قارچ‌ها را راهکاری جدید در حوزه تولید نانوذرات دانست و گفت: به همین علت در این طرح، بیوسنتز نانوذرات طلا با استفاده از قارچ پنیسیلیوم اکولاتوم (Penicillium aculeatum) و بررسی اثرات ضد انگلی نانوذرات ساخته شده مورد نظر ما بوده است.
وی خاطر نشان کرد که در این طرح از محیط کشت بدون سلول به منظور تهیه نانوذرات استفاده می‌شود و ادامه داد: طبق مشاهدات، قارچ پنیسیلیوم اکولاتوم قادر به تولید نانوذرات طلا است. نانوذرات طلای سنتز شده بطور میانگین قطر ۶۰ نانومتر را دارند و به صورت کروی و همگن می‌باشند.
برآبادی افزود: همچنین این نانوذرات تولید شده، اثر ضد انگلی قابل توجهی علیه پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید را نیز دارند. با توجه به قابلیت ضدانگلی، در صورت تولید انبوده این نانوذرات فلزی، می‌توان از آنها در مصارف مختلف دارویی و پزشکی استفاده نمود.
وی، مزیت اصلی نانوذرات تولید شده در این طرح را در مقایسه با نانوذرات تولید شده شیمیایی، باقیمانده‌های سمی آلی در سطح، ایجاد حداقل ضایعات و مواد غیر مصرفی در فرآیند تولید، حجم بالای تولید و تکرارپذیری دانست.
برآبادی با تاکید بر این موضوع که تا کنون اکثر مطالعات انجام شده در این زمینه، تولید نانوذرات را در اندازه و ساختار گوناگون از میکروارگانیسم‌هایی نظیر اشریشیا کولی، باسیلوس سابتیلیس و غیره می‌دانستند، گفت: با در نظر گرفتن اینکه میکروارگانیسم‌های نام برده جزو میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا می‌باشند، لذا برای ورود به صنایع با مشکلات و محدودیت‌هایی روبرو هستند.
این در حالی است که قارچ پنیسیلیوم اکولاتوم بکار رفته در پژوهش فوق بیماری‌زا نیست و به همین دلیل می‌تواند گزینه‌ی مناسبی برای مطالعات تکمیلی و تولید نانوذرات در مقیاس صنعتی باشد. این محقق خاطر نشان کرد که در این طرح تولید نانوذرات به صورت ماکروسکوپی با تغییر دادن رنگ محیط از زرد به بنفش و بررسی λMax با روشUV به اثبات رسیده است، گفت: اندازه ذرات، شاخص پراکندگی نانوذرات (PDI) و پتانسیل زتا که معرف پایداری نانوذرات است، با استفاده از دستگاه Zeta sizer تشخیص داده شده است، به علاوه شکل و ساختار نانوذرات به وسیله میکروسکوپ الکترونی AFM و SEM مورد بررسی قرار گرفته است.
بر پایه اعلام ستاد نانو، نتایج پژوهش فوق که حاصل همکاری دکتر حامد برآبادی دستیار دکترای تخصصی بیوتکنولوژی دارویی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دکتر سهیلا هنری عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مازندران و همکارانشان است، در مجله Environmental Science and Pollution Research با ضریب تأثیر ۲٫۷۴۱ منتشر شده است.